Carribean Cruise

Na Puerto Rico werd het tijd voor de verwennerij. In San Juan stapten we op de love boat en we waren meteen al onder de indruk van de grootsheid van zo'n schip.  Na een vreselijk overdreven Amerikaans welkomstwoord (say "Hi Jim".. . .) schreven we ons in voor verschillende excursies; lekker luieren zat er niet meer in deze week, dat was al heel snel duidelijk.

De 1^e dag bezochten we de Santo Domingo, de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek.  We kozen voor een "historical walking tour".  Met de bus reden we naar het centrum en we kwamen voorbij de dure resorts, waar toeristen zich laten vermaken op een eigen stukje grond en strand en daar gedurende de vakantie niet meer af komen. Maar we reden ook door het arme gedeelte, waar straatventers posters en doeken proberen te verkopen. Tijdens de wandeltocht werden we steeds lastig gevallen door hele jonge schoenpoetsertjes. We waren wel blij dat we een gids bij ons hadden.  's Avonds maakten we kennis met onze tafelgenoten; twee Amerikaanse echtparen. Een man werkte bij Philips en was zelfs al een paar keer in Eindhoven geweest: it's a small world!

De volgende dag was een dag op zee. Het was tijd voor de Emergency Safety Drill. Erg lachen. Je moet er maar niet teveel bij nadenken dat je het eventueel echt zou moeten gebruiken. Het verzamelen van de honderden mensen verliep echt vlekkeloos. De verdere dag bleven we bij het zwembad aan dek. Coctailtje erbij, en nog een, en nog een. . . live reggae-muziek op de achtergrond. Ja, we hadden het heel slecht.

We stonden weer vroeg op. Barbados stond op het programma. 's Ochtends gingen we snorkelen. We voeren met een catamaran naar open zee en onder begeleiding van een gids gingen we het water in. Het snorkelen was echt fantastisch. Prachtig helder water en visjes in alle kleuren van de regenboog. Zelfs voor mij, als echte dierenvriend (hum hum), was de angst verdwenen en kon er alleen maar genoten worden van al het moois. 's Middags hadden we een vrije middag en hebben we in Bridgetown rondgeslenterd. 's Avonds keken we onze ogen uit bij een show bij het zwembad, waarbij het publiek werd betrokken. Die Amerikanen zijn echt maf en alles is echt super-overdreven.

De volgende dag was wederom actief. We waren inmiddels aanbeland in Dominica, waar we in het tropisch regenwoud een flinke hike zouden lopen (volgens de insiders een tocht voor de "Indiana Jones" onder de gasten).  Onze bergschoenen kwamen zeer van pas, evenals de liters water die we bij hadden. Je moest ook verplicht je handen vrij hebben en dat was ook nodig. Wat een klim- en klauterpartij was het. Maar het einde van de tocht was adembenemend. Zo sta je nog midden in de bush bush, en zo sta je voor een geweldige waterval die uitmondt in een klein waterpoeltje.  Eenmaal terug op de boot hebben we nog lekker aan het zwembad gelegen om bij te komen.  Toen we terug kwamen in onze hut waren onze schoenen, die dus echt heel erg smerig waren, helemaal keurig gepoetst. Niet te geloven, dan voel je je toch wel even bezwaard. Na het eten nog flink gedanst op het dek en toen weer lekker op een oor.

Om 07.00 uur liep het wekkertje weer af. Alweer een drukke dag. St. Kitts is niet zo heel bekend, maar wel heel erg mooi en super netjes. 's Ochtends bezochten we Brimstone Hill Fortress en een batik-centrum. 's Middags zijn we met een taxi nog naar het strand gegaan, waar we met Engelse honeymooners de middag hebben doorgebracht. Je kwam op een gegeven moment op een punt, waarbij je aan de ene kant de Caribische zee zag, en aan de andere kant van de weg de Atlantische oceaan. Heel mooi en heel apart.

's Avonds was de gala-avond, waar we uiteraard ook een portretfoto hebben laten maken.  Om 00.00 uur was er nog een gala-buffet, maar dat hebben we helaas niet meer gered. Vermoeiend hoor, zo'n cruise.

Het laatste eiland was St. Thomas, een van de maagdeneilanden. We bezochten de bekende Magen's Bay. Zoals je het voorstelt, zoals de Blue Lagoon. Helaas was het wel erg druk. 's Middags gingen we lekker geld uitgeven in de Dockside Shopping Mall. Kadootjes voor thuis en niet te vergeten voor onszelf! Na het eten namen we afscheid van onze tafelgenoten (oooh, give me a hug! Knuffel knuffel, smak smak) en probeerden we voor de laatste keer ons geluk in het casino, maar ja, gelukkig in het spel waren we (uiteraard) niet.

En toen zat er alweer op. Helaas helaas. Dit zouden we nog wel vaker willen doen, maar dan moeten we toch echt eerst een bank beroven. Toen we thuiskwamen wachtte ons nog een leuke verassing: een afkickstrandje in de woonkamer (en nog veel meer geintjes). Ja, van je vrienden moet je het hebben!!