10-02-2007

Zindelijk!

Wat een mijlpaal, en zo onverwachts. Op enkele luie zondagochtenden (pyjama-dagen) hebben we Bram in zijn blootje rond laten lopen. Als hij dan op en neer sprong floepte er natuurlijk vanalles tussen zijn beentjes en hij had zoiets van "oh, wat zit daar nu?". En opeens zei hij, met zijn wijsvingertje omhoog, "er komt een plásje aan!". Natuurlijk zijn we in het begin om de 5 minuten naar de wc gelopen (elk druppeltje moest worden gevierd) maar het ging al heel snel helemaal goed. En ook 's nachts zijn we er meteen klaar mee... goed hè!